Yoksa Sen Benim En İyi Arkadaşım mısın?

Murat Saat genç yaşta, önlenebilecek bir rahatsızlıkla hayata veda etti. Neden hapse girdiğini bilmiyordum, ama ona neden ihtiyacımız olduğunu biliyordum: İyi bir zihne ve iyi bir kaleme sahipti. Şimdi o kalemi yitirdik. -Burhan Sönmez-

Sevgili Murat Saat,
Öykülerinizin yayımlanması ve geniş kitlelerce okunması konusunda editörümüzün olumlu isteğini dinlerken, gözlerindeki heyecanı gördüm. Benden onay aldığında ise yüzündeki sevinci. Ben sadece bir okurum, sizin öykülerinizi ilk okuyanlardan biri olmanın ayrıcalığını yaşıyorum.

Öykülerinizde gözüme ilk çarpan unsur, daha önce hiç bu denli peşinden gitmediğim bir üslup. Ne diyorlar ona, özgün. Cümlenin uzunluğu konusunda düşüncelerimi değiştiren öykülerden çokça vardı dosyanın içinde. Bir solukta okunan ifadeler, bu anlamda, kısa cümlelerin etkisini taşıyordu. Ayrıca sizin bu denli keyifli öyküler, daha doğrusu neşeli, burayı nasıl dillendirsem bilmiyorum, birçok özgür hayatın içinde kendi gereksiz hüzünlerinin içinde boğulan metinlere oranla, bizi, evet bizi yaşama bağlıyor. Estetik, anlam, farklılık vs. bir yana, ya da bunlarla birlikte yaşam sevinci var onlarda.
Edebiyat adına, bir okur olarak, size teşekkür ederim. Hüzünle gülümsüyorum.-Sedat Demir­-