Yitik Bozkurtlar

Onlar bozkirin çocuklariydi. Yalin ayak yamali elbiselerle büyüdülerKarinlari bazen aç bazen toktu. Isyan etmediler hep sükürle yetindiler. Herkese kostular çaresizlik içinde... Hastaliklarinda ne doktor ne ilaç yüzü gördüler. Seller çagladi emekler gitti sükrettiler. Kiraç topraklarla bogustular yilmadilar. Yollari yoktu, okullari uzaklarda... Devlet vergi asker dedi hep gittiler. Savastilar can verdiler madalya istemediler. Hepside uzak diyarlara kostular. Çalistilar mücadele ettiler egilmediler bükülmediler. Kimi kayboldu kimi zindana kimi kara topraga... Bu vatan bizim dediler. Ama hepsi de arkalarindan hançerlendiler. Kimdir neyin nesidir diye hiç sormadilar...