Rousseau'nun Emile'i Platon'un Devletinden sonra eğitim üzerine en önemli çalışmadır.
Robert Wokler
"Rousseau'nun hareket noktası doğadır. Yanlış bir düşünce olsa dahi , bu konuda o , güzel ilkeler ortaya koyar. Amacı, öğrencisini doğal bir insan olarak yetiştirmektir. Bunun için o , yaşamın akışını , yaşamın nor¬mal gelişiminden doğan mutluluğu bile izler. Çocukta insanlık duy¬gusunu geliştirmek için çekilmez bir disipline de gereksinim duymaz. İnsana heyecan veren sayfalarda Rousseau , anne babalardan çocuklarını korkutmamalarını ister. Eğer, yetişkin olmadan ölürlerse, hiç olmazsa on¬lara hayatı tanımalarını öğütler."
H. Legrand
"Kendimizi çocukların yerine koymayı asla beceremiyoruz. Onların düşüncelerine inemiyoruz, tersine, onlara kendi düşüncelerimizi ödünç veriyoruz. Kendi düşünce tarzımıza göre, sürekli aynı yöntemi izleyerek, onların kafalarına gerçek yerine saçmalıklar ve yanlışlar dolduruyoruz... Bizde, çocukların yalnız başlarına daha iyi öğrenebilecekleri şeyleri, onlara öğretme hastalığı vardır. Buna karşın kendilerine asıl öğreteceğimiz şeyleri unuturuz. Onlara, yürümeyi öğretmekten daha aptal bir şey olamaz. Sanki sütannenin ihmali yüzünden büyüyünce yürüyemeyen birisini görmüşler gibi. Halbuki , nice çocuk, yürümesi yanlış öğretildiği için yaşamı boyunca sıkıntı çekmektedir!"
Jean-Jacques Rousseau
Rousseau'nun Emile'i Platon'un Devletinden sonra eğitim üzerine en önemli çalışmadır.
Robert Wokler
"Rousseau'nun hareket noktası doğadır. Yanlış bir düşünce olsa dahi , bu konuda o , güzel ilkeler ortaya koyar. Amacı, öğrencisini doğal bir insan olarak yetiştirmektir. Bunun için o , yaşamın akışını , yaşamın nor¬mal gelişiminden doğan mutluluğu bile izler. Çocukta insanlık duy¬gusunu geliştirmek için çekilmez bir disipline de gereksinim duymaz. İnsana heyecan veren sayfalarda Rousseau , anne babalardan çocuklarını korkutmamalarını ister. Eğer, yetişkin olmadan ölürlerse, hiç olmazsa on¬lara hayatı tanımalarını öğütler."
H. Legrand
"Kendimizi çocukların yerine koymayı asla beceremiyoruz. Onların düşüncelerine inemiyoruz, tersine, onlara kendi düşüncelerimizi ödünç veriyoruz. Kendi düşünce tarzımıza göre, sürekli aynı yöntemi izleyerek, onların kafalarına gerçek yerine saçmalıklar ve yanlışlar dolduruyoruz... Bizde, çocukların yalnız başlarına daha iyi öğrenebilecekleri şeyleri, onlara öğretme hastalığı vardır. Buna karşın kendilerine asıl öğreteceğimiz şeyleri unuturuz. Onlara, yürümeyi öğretmekten daha aptal bir şey olamaz. Sanki sütannenin ihmali yüzünden büyüyünce yürüyemeyen birisini görmüşler gibi. Halbuki , nice çocuk, yürümesi yanlış öğretildiği için yaşamı boyunca sıkıntı çekmektedir!"
Jean-Jacques Rousseau