Aykırı Yaşamak

Günler yağmur alacasını giyindi
Bulutlar indiler yere birer birer 
Sabahlar düşlerimiz kadar kısa 
Akşamlar ömrümüzün garipsi yükü 
Havada gurbet sürgünü türküler.
Herkes kendi yalnızlığında yitik 
Erir bir suskunluğun tüneklerinde 
Hangi el aralar hangi yüz girer 
içimiz sevgilere kapalı nicedir 
Dışımız eğreti yalan giysiler.
Bu çat ayazlarda günsüz güneşsiz 
Unuttu gülmeyi nicedir yüzlerimiz 
Aydınlığı kirli sislerde silik 
Kan sularda yüreğimiz umut gemisi 
Bir kuzey yıldızında kaldı gözlerimiz