Acı

Köyün dışında, patlamaya durmuş başakların yanı sıra yürürken, kim bilir neleri düşünüyordu Çiçek Ali! On beş yıldır ayrıydı, köyünden, ocağından, tarlalardan, güneşten ve ekinlerden. Altmış mevsim değişmişti yokluğunda ve beş bin dört yüz kez aydınlanıp, yine bir o kadar kararmıştı gökyüzü. Dört duvar içinde dönenip beklemişti geçmesini tastamam on beş yılın...
(Kitabın İçinden)